Rattanowe trzcinki
Rattan lub ratong jest to liana palmowa (Calamus rotang), ale ostatnio określa się w ten sposób różne gatunki z rodzaju
Calamus,
rosnące one w wilgotnych lasach tropikalnych Azji, na obszarze rozciągającym się od południowych Chin po wyspę Fidżi na Pacyfiku.
Długoś pędów dochodzi do 200 m a ich średnica nawet do kilkudziesięciu cm pierzaste liście osiągają długość 1-2 m.
Rattan po wyschnięciu jest bardzo elastyczny i giętki, daje się formować na różny sposób, a także jest bardzo przyjemny w dotyku.
Cywilizacja malajska zwana jest niekiedy “cywilizacją rattanu”, gdyż z rośliny tej wykonywano dosłownie wszystko od nici i
lin poprzez meble szkielety domów po wiszące mosty (do dziś istnieją w indyjskiej prowincji Asam) i to bez użycia gwoździ wszystko
wiązano cienkimi włóknami rattanowymi. Pierwsze meble z ratanu powstały już w starożytności - zachowały się egipskie z 1600 r pne, natomiast w Europie rattan znany jest od czasów kolonialnych. Obecnie w powszechnym użyciu są rattanowe meble, drobna galanteria
i trzcinki. |
Trzcinka przez wiele lat była symbolem kary i wychowania a koniec końców wielkiej gałęzi BDSM – spankingu.
Jako środek wychowawczy używana była w szkołach w Anglii skąd przywędrowała do Francji i Szkocji.
I dalej na Europę w zasadzie, całkiem do niedawna, używana była w szkolnictwie całego świata.
Trzcinki wykonywane z rattanu, są bardzo elastyczne, po skręceniu w
kabłąk
rozprostowują
się. Jest to jednak drewno, więc przy przesuszeniu robi się krucha i może się łatwo złamać, dlatego przed użyciem powinna być dobrze wymoczona, po namoczeniu najlepiej trzymać je w wazonie z wodą. Uderzenie takim narzędziem jest naprawdę bolesne a jeżeli się umie, nie zrobi się krzywdy karanej osobie. |